Het aantal klachten over grotere ondernemingen die hun betalingstermijnen oprekken naar 45, 60, 75 of zelfs 90 dagen groeit gestaag. De inkopers begrijpen dat hun financieringen te vinden zijn rechts onder op de balans, bij de kort lopende schulden, in casu de crediteuren ofwel veelal de middelgrote en kleinere bedrijven.

Doordat grotere ondernemingen de financieringskosten en risico´s omlaag (kunnen) drukken in de distributieketen, moeten juist de MKB bedrijven naar de bank. Die krijgen slechtere voorwaarden dan die grotere ondernemingen. Die financiele kosten worden vervolgens in de prijs  verdisconteerd, de grote ondernemingen krijgen een nog grotere behoefte aan werkkapitaal, ze gaan dus nog later betalen et voila, de vicieuze cirkel is een feit.

Voor het MKB is deze praktijk zondermeer kwalijk. Zij blijven achter met grote onbetaalde rekeningen, kunnen moeilijker financieren en kunnen en dus minder innoveren. Uiteindelijk zijn we allemaal de dupe van deze onwenselijke  financieringspraktijken.

Het is dan ook niet voor niets dat de Europese richtlijn 2011/7/EU over te late betalingen is uitgevaardigd. Daarin wordt een aantal verstandige zaken geregeld in een poging om de betalingsmoraal op te krikken:

De standaardtermijn voor bedrijven en overheid bedraagt 30 dagen. Bedrijven onderling mogen de betalingstermijn verhogen naar 60 dagen en beslist nooit langer. De verhoging naar 60 dagen mag alleen indien beide partijen daarmee akkoord gaan. De 60-dagen-limiet voorbij laten gaan mag alleen in uiterste noodzaak, in overleg met de andere partij. Voor overheidsorganisaties is de absolute deadline 30 dagen en geen dag langer. Bij overschrijding van de termijn wordt – zonder aanmaning te hoeven versturen – de wettelijke rente voor handelstransacties verschuldigd en kan € 40 administratiekosten berekend worden. Prettig is dat de richtlijn een en ander dwingend voorschrijft.

Het voorstel ligt in de tweede kamer. De lidstaten zijn verplicht om de richtlijnen in hun eigen wetten op te nemen uiterlijk op 16 maart 2013. Wellicht is de wet in Nederland al op 1 januari 2013 ingevoerd.

noot:

Vele grote ondernemingen zullen mogelijk eisen dat toeleveranciers gaan instemmen met die 60 dagen. Vervolgens zullen ze wellicht met regelmaat mededelen dat in verband met een plotselinge toestand, de termijn tot 90 moet worden verlengd. Als pleister op de wond mag u, zonder dat u hoeft aan te manen, relatief hoge rente vorderen en € 40,- in rekening brengen. En u zit tussentijds nog steeds met die onbetaalde facturen en uw groei wordt belemmerd want de banken vragen te hoge rente en uw privéwoning als onderpand.  Slechts indien de hele branche gezamenlijk zou optreden en zij hulp krijgt in de vorm van een handhavende overheid, kan het tij gekeerd worden. Maar het MKB mag weer niet samenspannen want dan zou sprake zijn van verstoring van de mededinging. Kortom, de nieuwe wet is een stap in de goede richting want u gaat massaal hoge rentes doorberekenen maar het zou goed kunnen dat de betalingstermijn standaard naar 60 dagen gaat, zogenaamd in overleg..

En een tip voor de hele grote ondernemingen?.. kan uw eigen betalingstermijn niet in die code of conduct die al uw relaties met u moeten tekenen om nog zaken te mogen blijven doen?

Frank Meijers