Zojuist las ik de memoires van Hans van Mierlo. Qua omvang een verademing, want het waren slechts 70 pagina’s. Ik begrijp de emotie dat het eeuwig zonde is dat Van Mierlo zijn werk niet heeft kunnen afmaken. Ik kan alleen maar zeggen dat ik voor het eerst en memoire van a tot z gelezen heb en nadacht over ieder woord, woorden die nu in mijn geheugen staan gegrift. Dat was toch echt niet gelukt als het wel die enorme pil was geworden.

Dit zouden advocaten zich ook moeten bedenken als ze processtukken schrijven. De kracht zit hem niet in de omvang en het veelal continu herhalen van steeds dezelfde boodschap, maar wel om deze kort en krachtig te verwoorden. Pas dan heb je de aandacht en verslapt deze niet door onnodig gezemel.

Groet,
Roelien